امیرعلی ابوالفتح در گفتوگو با «ایران»:
امریکا خواهان تغییر است
بنفشه غلامی/ دومین رقابت درونحزبی حزب دموکرات امریکا سهشنبه شب برگزار شد و «برنی سندرز» خود را پیشتاز رقابت نشان داد. با این حال حزب باید 14 انتخابات دیگر را پشت سر بگذارد تا مشخص شود چه کسی میتواند کاندیدای نهایی آن برای رویارویی با«دونالد ترامپ» باشد. با «امیرعلی ابوالفتح»، کارشناس مسائل امریکا درباره دو انتخاباتی که برگزار شد و وضعیت حزب دموکرات در رویارویی با رئیس جمهوری کنونی امریکا در انتخابات 2020 گفتوگو کردهایم که میخوانید:
علت استقبال مردم از برنی سندرز، پیرترین نامزد حزب دموکرات در انتخابات درون حزبی نیوهمپشایر را در چه میدانید؟
تاکنون دو انتخابات در حزب دموکرات برگزار شده، یکی انتخابات انجمن حزبی در آیووا و انتخابات مقدماتی در نیوهمپشایر. دراین دو انتخابات پیت بوتیجیج 22 دلیگیت و برنی سندرز 20 دلیگیت به دست آوردهاند. در نهایت کسی که حدود 1900 دلیگیت را به دست آورد میتواند فرد منتخب حزب دموکرات برای حضور در انتخابات 2020 باشد. بنابراین وضعیت بوتیجیج بهتر از سندرز است. اما اگر فعلاً محبوبیت مردمی بیشتری نسبت به دیگر نامزدهای حزب دموکرات دارد، این است که به زبان ساده بگویم، او حرف دل مردم امریکا را میزند. سندرز طرفدار عدالت است. اما نه عدالتی که به معنای سوسیالیسم باشد. او معتقد است باید توازنی منطقی در جامعه برقرار باشد. افزایش مالیات ثروتمندان، حذف یا کاهش شهریه در نظام آموزشی امریکا، پرهیز از جنگهای بیحاصل، اجرای بیمههای درمانی برای اقشار فقیر، از جمله شعارهای او هستند. او معتقد است طبقه فقیر و متوسط باید بیش از آنچه الان وجود دارد، از منابع بهرهمند شوند. البته او در کنار خیل حامیانش دشمنان قویای هم در حزب دموکرات دارد که معتقدند افکار سندرز ضد دموکراسی و ضد سرمایهداری است.
ویژگی بارز بوتیجیج به عنوان جوانترین نامزد حزب چه بوده که او را از نامزدی گمنام تبدیل به یکی از امیدهای حزب کرده است؟
کمتر شناخته شده بودن او نقطه قوتش شده است. مردم امریکا در دو سه دهه اخیر به این نتیجه رسیدهاند که کهنه سیاستمداران و چهرههای شاخص دو حزب کارایی ندارند، بیشتر خواهان رقابتهای حزبی هستند، منافع شخصی را دنبال میکنند، آلوده به فساد و ناکارآمد هستند. ازهمین رو چهرههای جدید برای مردم امریکا جذابتر و مقبولتر هستند. دونالد ترامپ در انتخابات 2016 با توسل به همین عامل بود که توانست به اقبال مردمی دست یابد. بوتیجیج هم خارج از دایره کسانی قرار دارد که مردم آنها را به عنوان محورهای قدرت در سالهای اخیر امریکا میدانند. علاوه بر این او نه به اندازه سندرز چپگرا و رادیکال است و نه مثل جو بایدن دست راستی است. او حد فاصلی بین جناح چپگرا و ترقیخواه حزب دموکرات و جناح مرکزگرای آن است و بنابراین قادر است نظر هر دو طیف حزب دموکرات را به خود جلب کند. در برنامههای خود نیز متمایل به عقاید برنی سندرز است اما با صبغهای کمرنگتر است. اما در کنار این ویژگیها او یک پوئن منفی هم دارد و به دلیل همجنسگرایی ممکن است با قهر طیف دموکراتهایی که پایبند به مسائل اخلاقی و بنیان خانواده هستند، روبهرو شود.
تا همین چند ماه پیش بایدن امید اول دموکراتها بود، چه شد که در حال باختن گوی رقابت نه فقط به سندرز باتجربه که به بوتیجیج جوان است؟
جو بایدن 8 سال معاون رئیس جمهوری و سالها سناتور بوده و یکی از سیاستمداران استخواندار در حد هیأت حاکمه امریکا است. بنابراین در فضای جدید جامعه امریکا که به سمت تحول خواهی حرکت میکند و در حال حرکت از سوی جامعه نخبگان به چهرههای جدید است، شانس پیروزی کمی دارد. همان طور که هیلاری کلینتون به همین دلیل نتوانست مقابل ترامپ مقاومت کند. علاوه بر این او نیز مانند هیلاری، محکوم به بودن در سایه اوباما است. البته اوباما از مردان خوشنام حزب دموکرات است اما در مجموع و میانگین جامعه امریکا مردم تصور میکنند او هر آنچه میتوانسته انجام دهد، در دوره اوباما انجام داده است. نقطه ضعف بعدی او ماجرای اوکراین گیت است. در ماجرای اوکراین، فساد خانواده بایدن آشکار شد و همه متوجه شدند که پسر بایدن، با استفاده از رانت پدر خود پول زیادی به دست آورده و در اوکراین دست به کارهای اقتصادی زده است. بنابراین در فضای مطالبه ضد فسادی که وجود دارد، بایدن نمیتواند خود را چهرهای حامی مبارزه با فساد نشان دهد. البته به یاد داشته باشید این دو انتخاباتی که برگزار شده، در بخش شمالی امریکا که متأثر از فضای لیبرالی است، انجام شده، با ادامه انتخابات درون حزبی وقتی به ایالتهای جنوبی و محافظهکار برسیم، وضعیت نامزدها میتواند تغییر کند و بایدن پیشتاز شود. هرچند که تجربه نشان داده نامزدهایی که در دو انتخابات نخست یعنی آیووا و نیوهمپشایر پیروز نشوند، دیگر اقبالی برای پیروزی در حزب نخواهند داشت.
دموکراتها امید زیادی داشتند ماجرای استیضاح به وجهه عمومی ترامپ لطمه بزند. آیا در این هدف موفق بودند؟
برای پاسخ به این سؤال خیلی زود است. چون فعلاً انتخابات درون حزبی جریان دارد و در دهههای اخیر سابقه نداشته رئیس جمهوری مستقر توسط همحزبیهای خود به چالش کشیده شود. بنابراین هیچ چیزی ترامپ را در انتخابات درون حزبی تهدید نمیکند. بنابراین رقابت اصلی برای ترامپ بعد از کنوانسیون دو حزب که نامزدهای آنان تعیین شده و مناظرههای تلویزیونی آغاز میشود، شروع خواهد شد و آن زمان است که باید دید موضوع استیضاح چقدر روی افکار عمومی علیه ترامپ تأثیر گذاشته است. اما در حال حاضر طیف جمهوریخواه احساس میکنند که رئیس جمهوری محبوبشان ناعادلانه مورد اتهام قرار گرفته است.
گام بعدی دموکراتها برای پیروزی مقابل ترامپ چه میتواند باشد؟
دموکراتها باید مراقب باشند روی بحث استیضاح متوقف نشوند. آنها به جای اینکه درگیری با ترامپ را به یک درگیری شخصی تبدیل کنند، باید ایده دهند و برنامه داشته باشند تا بتوانند موفق شوند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه